Herken je dit?
Een kind dat boos uitbarst omdat het totaal overprikkeld terugkomt van de gymles. Een leerling, die steeds ‘per ongeluk’ andere kinderen duwt. Of eentje die met grote ogen voor zich uitstaart, afwezig en onbereikbaar.
Je ziet het vaker dan je lief is. Kinderen die overprikkeld, onderprikkeld of gewoon op zijn. En jij staat daar, weer… met de vraag: “Wat moet ik nú weer doen om de boel weer op de rit te krijgen?”
Als je met dat ene kind in gesprek bent, loopt de rest van de groep vast, is de sfeer gespannen en ben jij alweer aan het jongleren tussen aandacht, structuur en kalmte.
En grote kans dat het morgen weer gebeurt.
Dus doe je wat je kunt
> Even een slokje water.
> Een rondje lopen op de gang.
> Of naar de IB’er, “even eruit.”
Met de beste bedoelingen.
Maar diep vanbinnen weet je:
het helpt misschien even maar binnen niet al te lange tijd begint het gewoon weer opnieuw.
Dus lost het iets op? Meestal niet.
- Het kind is niet echt tot rust gekomen
- Het probleem is niet opgelost
- En intussen voelt het kind zich misschien zelfs afgewezen of gestraft
Dat wil je toch niet?
Dáárom zijn de Stiltehuisjes er!
Niet als strafplek. Niet als symptoombestrijding.
Maar als een veilige haven waar een kind zelf leert:
- “Wat voel ik?”
- “Wat heb ik nodig?”
- “Wat helpt mij nu echt?”
Het Stiltehuisje is een plek van rust, maar óók van groei.
Geen vluchtroute, maar een leerplek voor bewustwording.
Waar een kind, ongezien en zonder oordeel, tot zichzelf kan komen — en door deze ervaring daar verantwoordelijkheid voor leert te nemen.
Dáárom zijn de Stiltehuisjes er!
Niet als strafplek. Niet als symptoombestrijding.
Maar als een veilige haven waar een kind zelf leert:
- “Wat voel ik?”
- “Wat heb ik nodig?”
- “Wat helpt mij nu echt?”
Het Stiltehuisje is een plek van rust, maar óók van groei.
Geen vluchtroute, maar een leerplek voor bewustwording.
Waar een kind, ongezien en zonder oordeel, tot zichzelf kan komen — en door deze ervaring daar verantwoordelijkheid voor leert te nemen.
Het kind komt terug van het Stiltehuisje
Wat merk je dan?
Een kind komt terug met rust in zijn lijf én zijn hoofd.
Maakt de opdrachten in zijn werkboek af
en zit rechtop en oplettend tijdens de uitleg.
Jij kunt weer lesgeven. De groep pakt de draad op.
Het kind kan weer meedoen. Voelt zich veilig en begrepen door jou.
En het mooiste? Hij weet nu ook zélf wat hem helpt.
Dat is winst. Voor hem, voor jou én de groep.
'Maar we hebben al een rustplekje'
Klopt. Alleen:
- Het is vaak niet uitnodigend of afgestemd op wat een kind echt nodig heeft om te ontspannen.
- Het leert een kind niets over z’n binnenwereld.
- En zonder structuur blijft het gebruik afhankelijk van jóu.
Resultaat: het werkt maar half. Of af en toe voor sommige kinderen.
En dat terwijl er zoveel meer kinderen zijn die rust nodig hebben.
Het Stiltehuisjesconcept geeft betekenis, structuur én eigenaarschap.
Kinderen leren het zelf te gebruiken — en wíllen het ook gebruiken.
Omdat ze merken dat het helpt; omdat ze merken dat ze zich daarna weer beter voelen.
Wat maakt het Stiltehuisje écht anders?
Het is geen los huisje, maar een compleet concept:
- Een stevig, uitnodigend Stiltehuisje
- Rustgevende activiteiten voor elk type kind
- Introductielessen waardoor kinderen het zelfstandig leren gebruiken
- Teamworkshops die zorgen voor draagvlak
- Coaching voor blijvende impact
Dit is geen rustplekje voor erbij. Dit is een verandering in hoe kinderen én volwassenen omgaan met prikkels, stress en emoties.
Wat zeggen de kinderen?
Gratis gesprek
Nieuwsgierig wat het Stiltehuisje voor jouw school of BSO kan betekenen?
Plan een gratis gesprek van 30 minuten.
We denken mee, stellen de juiste vragen en laten je zien hoe je — zonder overbelasting — grote stappen kunt zetten richting meer rust en eigenaarschap.
Gratis gesprek
Nieuwsgierig wat het Stiltehuisje voor jouw school of BSO kan betekenen?
Plan een gratis gesprek van 30 minuten.
We denken mee, stellen de juiste vragen en laten je zien hoe je — zonder overbelasting — grote stappen kunt zetten richting meer rust en eigenaarschap.